asmaq — 1. f. 1. Bir şeyi yuxarıdan bir yerə ilişdirib sallamaq, asılı hala salmaq. Lampanı asmaq. Divardan şəkil asmaq. – Gülnaz qaçıb, saxsı çırağı yandırdı və tövlənin iç tərəfindən qapının yanından asdı. M. İ.. Gəldiyev sözünü bitirəndə cavab… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aşmaq — f. 1. Bir şeyin üzərindən atılıb keçmək, hündür bir şeyin üstünə çıxıb o biri tərəfinə enmək, düşmək, hoppanmaq. Qapını daldan bağlayaraq, divardan aşıb getdik. M. S. O.. Dərəni aşdım. Meşənin içərisinə cənuba doğru uzanan daşlı qayalı bir dağ… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
asdırmaq — «Asmaq»dan icb … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aşma — «Aşmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qulaq — is. 1. İnsan və heyvanlarda eşitmə orqanı. Qulağı ağrımaq. Qulaq həkimi. – Nəvəsi onun . . burnundan, qulağından yapışır, boğazının altını qıdıqlayır. M. Rz.. 2. Qulaqları örtmək üçün papağın yanlarından sallanan hissəsi. Papağın qulaqlarını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hədd — is. <ər.> 1. Sərhəd, hüdud. 2. məc. Hədd hüdud, son, nəhayət. Uşağın sevincinin həddi yox idi. Hədd qoymaq – hüdud qoymaq, məhdudlaşdırmaq, normaya tabe etmək. Sevgiyə hədd qoymaq, düzü, günahdır. B. V.. Həddən artıq (çox, ziyadə) – son… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dar — 1. sif. 1. Ensiz (enli ziddi). Dar küçə. Dar yol. Dar keçid. Dar dərə. – Küçə dar olmağına görə ulaq güc ilə keçirdi. Ç.. Diyar kişi dar bir cığırla sola tərəf buruldu. Ə. M.. Dar dəmir yolu – yaxın məsafələrə çəkilən və yerli əhəmiyyəti olan,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarmaq — 1. is. 1. Şey asmaq, yaxud qaldırmaq üçün ucu yuxarıya doğru əyilmiş qalın mıx, çəngəl. Əti qarmaqdan asmaq. Paltarı qarmaqdan asmaq. 2. Balıq tutmaq üçün ucu şiş çəngəl; tilov. Qarmaq atmaq (sallamaq) – balıq tutmaq üçün qarmağı suya salmaq. Bir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vaz — (Culfa, Şəki) 1. keyfiyyətsiz sapdan toxunmuş kobud ipək (Şəki). – Vaz çıxar baramadan olur 2. keyfiyyətli ipək (Culfa). – Bı ipəx’ vazdı Vazı azmax (Mingəçevir, Oğuz) – həddini aşmaq, azğınlaşmaq. – Ay bala, vazı azma, dinc otu (Oğuz). Vazını… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
